Tuesday, October 4, 2011

पाऊलखुणा... कविता,लेख

आत्ता ऑफिस मध्येच कामातून थोडी उसंत मिळाली म्हणून ऑफिसच्या बाल्कनी मध्ये बसले होते. समोर एक मोठ बदामाचं झाड होत आणि त्यावर २ खारी एकमेकींच्या मागे तुरुतुरु धावत होत्या.They were so innocent!!!! त्यांना बघून वाटलं की खर तर देवानी प्रत्येक माणसामध्ये हे निरागसतेचं बी पेरलं आहे पण माणूस हा innocence कुठे तरि हरवूनच बसतो. जीतका मोठा होतो तितकाच तो ruthless बनत जातो. त्यासाठी आपल्यातलं लहानपण कायम जपायला हवं.

लहानपण देगा देवा मुंगी साखरेचा रवा !!!!!!!!!!!!!

No comments:

Post a Comment