किती वेळा, मी पडण्यापूर्वीच तू मला न समजता, उचलून घेतलस
माझे छोटे छोटे किती हट्ट तू पुरवलेस,
कधी तू सांगितलेलं ऐकण्यात चूक झालीच तर
“गधडयांनो” म्हणत तू आमचे कान पिळलेस,
आमचा हात तू घट्ट धरून ठेवलास.
बाप्पा तुझ्या दर्शनातून जो आनंद मिळतो, जे समाधान मिळतं
त्यला मी शब्दात कसं गुंफू?
एरवी सगळ्या गोष्टी शब्दात व्यक्त करण्यासाठी आपण धडपडतो,
पण या भावना, या संवेदना मात्र
कधीच शब्दात पकडता न येण्याजोग्या उत्कट असू देत...
कधी मुंबईला येऊन तुझे आणि मोठ्या आईचे दर्शन घेते असं झाल आहे......
---- प्राजक्ता वीरा
No comments:
Post a Comment